ความดันโลหิตปกติคืออะไร?

เมื่อแพทย์ตรวจความดันโลหิต สิ่งแรกที่เขาทำคือตรวจสอบช่วงความดันโลหิตปกติของบุคคลนั้น ช่วงความดันโลหิตปกติเป้าหมายสำหรับผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่ได้รับการรักษาส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 120/80 mmHg ถึง 160/100 mmHg แต่ไม่ถึงไม่บ่อยนัก แผนการรักษาในอุดมคติสำหรับผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่มีความเสี่ยงต่อโรคหัวใจและหลอดเลือดคือการลดความดันโลหิตให้ต่ำกว่าช่วงนี้

ในสหรัฐอเมริกา บุคคลจำนวนมากที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคความดันโลหิตสูงก็มีโรคเบาหวานประเภท 2 หรือมีภาวะอื่นๆ ที่เพิ่มความเสี่ยงที่จะเป็นโรคความดันโลหิตสูง ไม่มีความดันโลหิตชุดเดียวที่กำหนดความดันโลหิตที่ปลอดภัยสำหรับทุกคน การรักษาความดันโลหิตสูงเป็นเรื่องของการวินิจฉัยและการรักษาเป็นรายบุคคล

ระดับความดันโลหิตมักจะถือว่าปกติหลังจากที่แพทย์ได้ตัดเงื่อนไขอื่น ๆ ที่อาจทำให้เกิดความดันโลหิตสูงเท่านั้น ความดันโลหิตมักจะสูงขึ้นในผู้ป่วยที่เป็นโรคต่างๆ เช่น โรคหัวใจหรือความดันโลหิตสูง หากคุณมีปัจจัยเสี่ยงอย่างน้อยหนึ่งอย่างสำหรับความดันโลหิตสูง ควรปรึกษาทางเลือกในการรักษากับแพทย์ก่อนที่จะสายเกินไป หากคุณมีความดันโลหิตสูง คุณควรพิจารณาตรวจสอบกับแพทย์อย่างน้อยปีละครั้ง

ความดันโลหิตปกติวัดโดยเครื่องวัดความดันโลหิต คุณไม่ควรพยายามวินิจฉัยหรือรักษาสภาพของคุณเองเพราะสาเหตุหลายประการของความดันโลหิตสูงต้องได้รับการรักษาพยาบาล แพทย์มีเครื่องมือมากมายในการตรวจหาสาเหตุและการรักษา

มีสองวิธีที่แตกต่างกันในการพิจารณาว่าความดันโลหิตสูงมีอยู่ในผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตสูงหรือไม่ ได้แก่ อัลตราซาวนด์และคลื่นไฟฟ้าหัวใจ อัลตราซาวนด์มักใช้ในการวินิจฉัยภาวะความดันโลหิตสูงในผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตปกติหรือต่ำ และเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการแยกแยะเงื่อนไขที่อาจทำให้เกิดความดันโลหิตสูง

โดยทั่วไปจะใช้การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจหรือ ECG เมื่อแพทย์สงสัยว่าความดันโลหิตสูงอาจทำให้ความดันโลหิตสูงในผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตปกติ ในการทดสอบนี้ เครื่องจะวัดอัตราการเต้นของหัวใจและกิจกรรมทางไฟฟ้าของ ECG เพื่อวัดความดันของหัวใจเทียบกับเวลา

แพทย์จะทำการประเมินผู้ป่วยเพื่อดูว่ามีปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ ที่อาจส่งผลต่อความดันโลหิตต่ำหรือไม่ หากสงสัยว่าเป็นความดันโลหิตสูง แพทย์อาจสั่งยาที่สามารถลดความดันโลหิตได้ ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความดันโลหิตสูง เขาอาจสั่งยารับประทานหรือทางหลอดเลือดดำเพื่อลดความดันโลหิต

แม้ว่าจะไม่มีคำจำกัดความที่แน่นอนของความดันโลหิตปกติ แต่โดยทั่วไปถือว่าอยู่ในช่วงประมาณ 120/80 mmHg American College of Cardiology แนะนำว่าช่วงเป้าหมายสำหรับผู้ป่วยส่วนใหญ่อยู่ระหว่างสองค่าของช่วงปกติ ผู้ป่วยระหว่างทั้งสองถือเป็น "ปกติ" แต่แรงกดดันที่สูงขึ้นอาจเป็นอันตรายได้

สำหรับผู้ป่วยส่วนใหญ่ การเบี่ยงเบนเล็กน้อยจากช่วงปกติอาจไม่เป็นอันตราย ตราบใดที่ไม่ทำให้ความดันโลหิตเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว อาจต้องได้รับการตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญเพื่อพิจารณาว่าสิ่งใดเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขา ผู้ป่วยเหล่านี้สามารถรักษาได้อย่างปลอดภัยด้วยการรักษาที่ก้าวร้าวมากกว่าปกติสำหรับผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงเล็กน้อย บ่อยครั้งที่ผู้ป่วยดังกล่าวเรียกว่า "ความดันโลหิตสูง" ในโลกทางการแพทย์

มีหลายปัจจัยที่อาจส่งผลต่อการอ่านค่าความดันโลหิต ซึ่งรวมถึงแต่ไม่จำกัดเฉพาะ: อายุ เพศ น้ำหนักตัว เชื้อชาติ ประวัติครอบครัว ชาติพันธุ์ การสูบบุหรี่ และการใช้แอลกอฮอล์

นักวิจัยบางคนแนะนำว่าอาจมีสาเหตุหลายประการที่ทำให้คนบางคนมีความดันโลหิตปกติ ในขณะที่คนอื่นๆ มีความดันโลหิตสูง และในทางกลับกัน หากคุณคิดว่าคุณอาจมีอาการนี้ คุณควรปรึกษาแพทย์เพื่อหาสาเหตุที่เป็นไปได้ และหาวิธีลดความเสี่ยงของคุณ ปัจจัยบางอย่างที่อาจทำให้ความดันโลหิตสูงหรือต่ำ ได้แก่ พันธุกรรม ยารักษาโรค และการออกกำลังกาย

เมื่อพูดถึงการรักษาความดันโลหิตสูง มีหลายวิธีที่จะจัดการกับมัน แพทย์อาจใช้การรักษาที่หลากหลายตามรายละเอียดในเว็บไซต์https://โรคผิวหนัง.net/
ยาลดความดันโลหิตใช้เพื่อลดความดันโลหิต โดยการควบคุมความดันโลหิตและโดยการเปลี่ยนวิถีชีวิต การรับประทานอาหารและการออกกำลังกายที่ดีก็มีความสำคัญเช่นกัน